© Gi Gaga Kouni Beli

...Ξυπνάω σήμερα το πρωί και βρίσκομαι μπροστά σε μια τρομακτική αποκάλυψη: Ληστές εισέβαλαν σε μια από τις γκαλερί της κας Μιραράκη και έκλεψαν όλα τα χειροποίητα χαλιά της! Προσέξτε! Μόνο τα χειροποίητα!
Φυσικά υπάρχουν αρκετοί που θα αναρωτηθούν «γιατί μόνο τα χειροποίητα, ρε φιλάρα;» και αρκετοί που θα συμπεράνουν ότι «ναι, καλά, βαλτοί ήταν για να εισπράξει το Δεσποινάκι την ασφάλεια. Σε χαλεπούς καιρούς ζούμε»...
Κι όμως, αγαπημένε αναγνώστη, αυτό εδώ το blog, συμπάσχοντας και συμπαραστέκοντας στο δράμα που μας βρήκε ξημερωματιάτικα, θα σου εξηγήσει για ποιο λόγο αυτό θεωρείται καθαρή ΛΗΣΤΕΙΑ!

Αρχικά θα πρέπει να αναρωτηθούμε για το ποιος τα βούτηξε και για ποιο λόγο. Εντάξει, η οικονομική κρίση έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας, οπότε ας μελετήσουμε τις 5 πιθανές κατηγορίες ανθρώπων, οι οποίοι πιθανότατα να εμπλέκονται σε αυτή την αντι-Περσική σκευωρία.

(Σ.τ.Σ.: Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε σκοπό να θίξουμε ανθρώπους, καταστάσεις αυτών ή/και τις προσωπικές τους επιλογές)

Α) Ληστεία από ομάδα άστεγων κουκουλοφόρων.

Έχεις κάνει βόλτες στα πάρκα της Αθήνας τελευταία; Βλέπεις τον άστεγο κουλουριασμένο στο παγκάκι του, ενίοτε στο γρασίδι, παίρνοντας τον μεσημεριανό υπνάκο του. Ας υποθέσουμε πως τώρα που χειμωνιάζει, αυτός ο άνθρωπος θέλει να δεχτεί επισκέψεις στο χώρο του. Δε γίνεται, ρε παιδάκι μου, να σκάσει μύτη ο απέναντι άστεγος και να μην έχεις στρωμένο έστω ένα χαλάκι για να τον υποδεχτείς! Πού θα τον βάλεις να καθίσει; Πάνω στο «Βήμα» και το «Έθνος της Κυριακής»; Ενώ μια Βοkhara με 32.654.887 κόμπους, πλεγμένους με το χέρι ενός υποσιτισμένου Ινδού, δίνει άλλο πρεστίζ!

Β) Ληστεία από αλλοδαπούς, κυρίως Αλβανικής καταγωγής.

Στα Τίρανα δεν έχω πάει, φαντάζομαι ούτε κι εσύ, οπότε δε θα σε ρωτήσω για τα πάρκα! Θεωρώντας πολλοί πως οι αλλοδαποί μας έχουν πάρει ακόμα και τα βρακιά, δεν έχει μείνει τίποτε άλλο πάνω μας προς βούτηγμα. Σαφώς λοιπόν και στρέφονται στα είδη νοικοκυριού. Θα μπορούσαν να σου κλέψουν τα κατσαρολικά και τις οργάντζες σου αλλά το μπορντωροδοκόκκινο χρώμα ενός Σουμάκ, σου χτυπάει στο μάτι, θες δε θες ρε φίλε! Παίρνεις χαλάκι, στρώνεις χαλάκι, φωνάζεις και το σόι σου και το «σκοτώνεις» σε φιλική τιμή.

Γ) Ληστεία από ομάδα ναρκωμανών.

Το να κυκλοφορείς στην Ομόνοια με μια φόρμα γυμναστικής από τότε που πήγαινες γυμνάσιο, βρώμικη και σκισμένη, πλέον δε σε κάνει τζάνκι με άποψη. Από την άλλη, να κουλουριάζεις τη φλοκάτη της μάνας σου γύρω από τους ώμους σαν να είσαι η αείμνηστη Καλουτά, φέρνει περισσότερο σε τραβεστί δ' κατηγορίας! Ενώ ένα Τουρκμένικο Καζάκ, ριγμένο με χάρη στην πλάτη, σου προσθέτει κύρος και -ίσως- έξτρα απολαβές κατά τη διαδρομή Πειραιάς-Κηφισιά με τον ΗΣΑΠ!

Δ) Ληστεία από φακίρηδες

Κοίτα, κακά τα ψέματα. Δεν ξέρω πόσα ληγμένα πρέπει να πάρω ή πόσα κιλά μαλάκας πρέπει να είμαι για να πω ότι θα επιχειρούσα να καθίσω πάνω σε ένα πανηγύρι ταβανόπροκας για να το παίξω «ο γαμάω κι έτσι»! Κι εντάξει, πες ότι σου κάνω τη χάρη και κάθομαι... έχω αρκετό λίπος να διαπεράσει το καρφί μέχρι να καταλάβω ότι κάτι με τρύπησε. Οι δύσμοιροι φακίρηδες όμως, που είναι σαν κινούμενες ακτινογραφίες, μπορεί να μην καταλαβαίνουν τίποτα αλλά ένα κλασσικό Εσφαχάν θα μπορούσε κάλλιστα να το χρησιμοποιήσουν ως κάλυμμα καρφιών (όπως εσύ βάζεις την κουκούλα στο αυτοκίνητο, ένα πράγμα) ή απλά για να προσθέσουν περισσότερο μυστήριο και ηδονή πριν οι καημένοι γίνουν σουρωτήρι!

Ε) Ληστεία για αντίποινα.

Αυτό που δεν έχουμε αντιληφθεί είναι οι εξονυχιστικές και βάρβαρες διαδικασίες που ακολουθούνται για την κατασκευή ενός τέτοιου χαλιού. Καλά είναι τα χαλιά μηχανής, αλλά όταν πρόκειται να πλέξεις ένα Νομαδικό Σαράμπ, πρέπει να σου βγει ο τρίπατος στο μέτρημα κόμπων, το χέρι στην Αλυσιδοβελονιά και φυσικά η ψυχή στην παράδοση. Συνεπώς, θα μπορούσαμε να πούμε πως ακόμα κι αν είσαι εκείνος ο άμοιρος Ινδός που πλέκει 43 μερόνυχτα για να έρθει μια στρουμπούλω με τον κανακάρη της από το Ελλαδιστάν, να σου αγοράσει κοψοχρονιά το αριστούργημά σου και με την τιμή που θα το πουλήσει θα αγόραζες τα μισά Ιμαλάια κι ένα κομμάτι από το Μπαγκλαντές αν το πούλαγες εσύ, ε ναι...θα τα έκανες γυαλιά καρφιά στο μαγαζάκι της κι εσύ ο ίδιος!


Η δικαιοσύνη θα μιλήσει. Κι αν τελικά ξεμείνετε από τάπητα αξίας, τι να κάνουμε;...

Βολευτείτε με μπουρνούζι!