Haris In Pokerland part 02 ©
Αφού έμαθα από τα λουλούδια πως βρισκόμουν στη Χώρα του Πόκερ, αναρωτήθηκα το λόγο που βρέθηκα εκεί.
«Χέστα κι άστα, Χαρούλη» πετάχτηκε ένα κίτρινο τριαντάφυλλο.
«Τι εννοείς;» ρώτησα.
«Δώσε βάση γιατί θα τα πω μια φορά. Μέχρι πριν αρκετά χρόνια τα πάντα στη Χώρα ήταν υπέροχα. Όλα κυλούσαν ομαλά. Η Βασίλισσα Κούπα ήταν πολύ καλή μαζί μας. Και λέω "ήταν" γιατί μόλις έμαθε πως εσύ είσαι άσος στο πόκερ, έπαθε ταράκουλο! "Δεν είναι δυνατόν να μας μεταχειρίζεται έτσι προς όφελός του και εμείς να μην απολαμβάνουμε τη δόξα! Ποτέ του δεν ανέφερε πως εμείς είμαστε αυτοί που του φέρνουμε πάντα τόση τύχη!" συνήθιζε να λέει».
«Για στάσου ένα λεπτό» το διέκοψα «τι σχέση έχω εγώ με την Κούπα;»
Το τριαντάφυλλο μου θύμισε μια παλιά στιγμή της ζωής μου, όταν πρωτοξεκίνησα να παίζω πόκερ. Ως αρχάριος ήξερα 2-3 κόλπα αλλά ποτέ δεν επιχείρησα να τα χρησιμοποιήσω παίζοντας με δυνατούς παίχτες. Μια φορά λοιπόν, έπαιζα με έναν πρώην πρωταθλητή. Παίζαμε τον τελευταίο γύρο και συμφωνήσαμε να στοιχηματίσουμε ό,τι είχαμε ο καθένας στο τραπέζι. Ήξερα ποια φύλλα είχαν απομείνει να τραβηχτούν και περίμενα τη σειρά μου. Ένας Άσος μπαστούνι θα σήμαινε τη νίκη για μένα. Αντί γι' αυτό, σήκωσα μια ντάμα κούπα. Είχα χάσει το παιχνίδι από χέρι και ετοιμαζόμουν να δείξω τα φύλλα μου στον αντίπαλο. Όταν ξαφνικά άκουσα μια φωνή να μου λέει «Μη το κάνεις ακόμα!». Στην αρχή νόμιζα πως ήταν ιδέα μου, αλλά κοιτώντας πάλι τα φύλλα μου, έτοιμος να τα αφήσω στο τραπέζι, είδα τη ντάμα κούπα να με χαιρετάει τρομαγμένη. Τα έχασα για λίγο ώσπου συνειδητοποίησα πως ο χώρος, ο χρόνος, όλα γύρω μου είχαν παγώσει. Λες και κάποιος πάτησε την παύση στο βίντεο! «Μη το κάνεις!» συνέχισε να μου λέει «Θα νικήσεις την παρτίδα αν υποσχεθείς πως θα μας βοηθήσεις!» Σκέφτηκα τι είχα να κερδίσω και τι να χάσω και στο τέλος συμφώνησα να βοηθήσω. «'Οχι όμως τώρα, αλλά σύντομα» συνέχισε η ντάμα κούπα και σταμάτησε να κινείται. Κι όλα επανήλθαν στο κανονικό. Με τη διαφορά ότι κατεβάζοντας τα φύλλα μου είχα 4 Άσους. Ο αντίπαλος είχε χάσει το τελικό παιχνίδι κι εγώ είχα μείνει άναυδος μπροστά σε 4 φύλλα που δεν πίστευα πως θα είχα ποτέ στα χέρια μου!
«Τώρα λοιπόν, η Βασίλισσα σε χρειάζεται. Η κόρη της, η Λευκή Πριγκίπισσα, έμαθε για σένα και θέλει να σε σκοτώσει. βέβαια στην αρχή αυτό έβρισκε σύμφωνη και τη μητέρα της -λόγω της κακής σου μεταχείρισης- αλλά ο θάνατός σου ίσως σήμαινε το τέλος της Χώρας του Πόκερ. Έτσι αποφάσισε να σε προστατέψει»
«Ωραία» είπα κι εγώ ειρωνικά «και γιατί με κουβάλησε εδώ και δε με άφηνε στην ησυχία μου, εφόσον δεν κινδυνεύω όσο είμαι εδώ;»
«Καημένε μου, Χάρη» είπε τώρα ένα μπλε τριαντάφυλλο. «Η Λευκή σε βλέπει σαν ξερολούκουμο και δε θα ησυχάσει αν δε σε βγάλει από τη μέση ακόμα και αν βρίσκεσαι στον κόσμο σου! θα βρει τρόπο κι εκεί να σε σκοτώσει! Γι' αυτό πρέπει να πάμε στη Βασίλισσα να σε προστατέψει, μέχρι να λυθεί το θέμα με την ίδια και τη Λευκή». Περίεργο μου φάνηκε το πώς κατέληξα στη μέση ενός οικογενειακού καυγά,
«Και γιατί να μην αντιμετωπίσω εγώ ο ίδιος τη Λευκή από το να κρύβομαι σαν μπάμιας στη φούστα της Βασίλισσας;» απόρησα.
«Η Λευκή θα σε προκαλέσει σε μονομαχία τράπουλας και δεν είσαι ακόμα έτοιμος για κάτι τέτοιο. Πρέπει να μάθεις όλα τα παιχνίδια για αυτή τη μάχη. Από Ξερή μέχρι Μπιρίμπα κι από Μουτζούρη μέχρι Κανάστα. Κανείς δεν έχει νικήσει τη Λευκή μέχρι τώρα...όλοι έχουν αποκεφαλιστεί μετά την ήττα τους!»
Το μπλε τριαντάφυλλο έγινε μωβ από τον τρόμο του, καθώς μου είπε όλη τη διαδικασία που ακολουθούσε η Λευκή στα μαρτύρια που υπέβαλε τους κρατούμενούς της. Έπρεπε να ξεκινήσουμε γρήγορα για το κάστρο της Βασίλισσας. Έτσι κι έγινε...
Λίγες ώρες αργότερα κι αφού είχα «οργώσει» τη μισή σχεδόν χώρα με τα πόδια, σταθήκαμε έξω από τη μεγαλοπρεπή πόρτα του κάστρου. 'Οταν άνοιξε, πέρασα μόνο εγώ την πύλη, γιατί δεν επιτρεπόταν σε άλλους να δουν τη Βασίλισσα χωρίς να το έχει ζητήσει η ίδια από πριν. Φτάνοντας στη βασιλική αίθουσα, την είδα. Όμορφη όπως τότε...Κατάλευκο πρόσωπο με μικρά κόκκινα χείλη...Ντυμένη με υφάσματα που δεν μπορείς να δεις ή ακόμα να φανταστείς πως υπάρχουν έξω από τη Χώρα του Πόκερ.
«Πλησίασε, Χάρη» μου είπε με πολύ σοβαρό ύφος. «Να σου γνωρίσω το Παρδαλό Κουνέλι» Ακολουθώντας με τα μάτια μου την άκρη της παλάμης της αντίκρισα ένα κουνέλι-ουράνιο τόξο! Τέτοιες αποχρώσεις δεν είχα ξαναδεί -ούτε καν στο δειγματολόγιο χρωμάτων του κυρ-Τάσου στο χρωματοπωλείο, λίγο πιο κάτω από το σπίτι μου! Προσπάθησα μάταια να συγκρατήσω την έκπληξη και τα γέλια μου αλλά γι' αυτό φρόντισε η Βασίλισσα.
«Σιωπή!» βροντοφώναξε «δε σε φέραμε εδώ για να χαχανίσουμε σαν μωρά! Έχουμε δουλειά μπροστά μας, Χάρη, και καλά θα κάνεις να σοβαρευτείς και να σκεφτείς την υπόσχεση που έδωσες!»
«Με συγχωρείτε, Μεγαλειοτάτη» είπα πνίγοντας το γέλιο μου και έσκυψα το κεφάλι χωρίς όμως να βγάλω από το μυαλό μου την εικόνα του κουνελιού!
«Το Παρδαλό Κουνέλι θα σε βοηθήσει στην εκπαίδευσή σου. Θα σου μάθει όλα τα παιχνίδια μας και τους τρόπους με τους οποίους ίσως καταφέρεις και ξεγελάσεις την αλλοπαρμένη κόρη μου και γλυτώσεις το κεφάλι σου!»
Αυτό το «ίσως» ήχησε στα αυτιά μου κάπως περίεργα. Τι εννοούσε με το «ίσως»; Ίσως δε τη γλυτώσω; Ίσως πεθάνω;
«Πηγαίνετε τώρα» πρόσταξε το Κουνέλι. «Θα σας δω αργότερα και τους δυο για να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες».
Το Κουνέλι άπλωσε νωχελικά το χέρι του , λες και μου έκανε χάρη που θα με συνόδευε.
Η Βασίλισσα είχε ήδη αποσυρθεί...
Ξερολούκουμα, μπάμιες, πόκερ, κουνέλια, τριαντάφυλλα, άσσοι, αναρωτιέμαι τί άλλο υπάρχει παρακάτω.
Ταξίδι στη Wonderland
Ετσι γράφεται τώρα αυτή;
Αντε να δούμε τη συνέχεια!
Φιλιά πολλά στα μούτρα σας
ΚΑΛΑ ΕΙΣΑΙ ΦΟΒΕΡΟΣ!!!ΤΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ.ΔΙΑΒΑΣΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΚΟΥΠΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΟΝ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΥΠΑ :))))
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ.
@Coffeemug: Αναμείνατε στο ακουστικό σας παρακαλώ!
@D. Angel: Η συγκεκριμένη είναι του Πόκερ, δε γινόταν αλλιώς.
@JK: Χαχα! Ναι, πώπω, πού ο θυμίθηκες;
είναι που μ' αρέσουν τα σουρεάλ....πλιζ γκόου ον :)
@Pink Fish: ψαράκι μου υπομονή ε? ;)
η λευκη βασιλισσα ειναι λογω παρθενιας λευκη ?
:))
@skouliki: Της έπεσε στα μούτρα η πούδρα από το ράφι!
Τώρα εμείς πως να κοιτάξουμε το΄πληκτρολόγιο από τα γέλια και να σου γράψουμε τι??
Οταν από πάνω μας αναρωτιέται το σκουλίκι και εσύ δίνεις αυτή την απάντηση???
Τέλος.
Θα εκδόσεις τα υπερσουρεαλιστικά σου αριστουργήματα ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ και θα συμβάλλεις στο καλό του πλανήτη από πλευράς ευεξίας και πνευματικής ανύψωσης.
Χωρίς πλάκα αν διαβάζεις λίγα από αυτά σε μια δύσκολη ψυχολογική κατάσταση, την βγάζεις άνετα καθαρή.
Προτείνουμε δε άμεση συνεργασία με σκώληξ και το θαύμα εγένετο!
ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΑΣ.
πολυ υπερρεαλισμος...
@Συμμορίτες: I work alone....:P Χαχαχα! Οπωσδήποτε μια συνεργασία με το σκουλήκι θα είχε τρομερά αποτελέσματα. Η Αποκάλυψη θα βαρούσε αναβολή μιας και ο κόσμος θα είχε χτυπήσει διάλυση!
@Pansofix: ΥΠΟρεαλισμός θα έλεγα, φίλε μου. Μα είναι δυνατόν μια πριγκήπισσα να ερωτευτεί ένα χαρτόμουτρο? Ούτε στο Χόλλυγουντ δε γίνεται αυτό(για το Μπόλυγουντ μη με ρωτήσεις, δε το κατέχω το άθλημα!)!
Έλα ρε συ! Μην ταλαιπωρείς τον Χαρούλη!
@Mistress Hyde: Γιατί? Γκόμενο θα τον πιάσεις?
Ποτέ δεν ξέρεις!
Έχεις όιστρο (ξάδερφος του οίστρου)
@Coffeemug: Χα! Λες και εγώ να κοιμάμαι τον ύπνο το βαθύ?
@KitsosMitsos: τους χαιρετισμούς μου στον ξάδερφο λοιπόν!